Μικρό ερωτικό

Ήσουν δροσιά και lipton ice,
ίδια μπαλάντα του Πασχάλη,
απ' την δασεία σου μασχάλη
μύρισε Μάης.

Είχες μια χάρη νυχτερίδος.
Τόση ομορφιάν ο νους δε βάνει,
έτσι ως κρεμιόσουν στο ταβάνι,
ως λάμπας είδος.

Ανάμνηση αρχοντιάς vintage,
στο γέλιο σου σεμνό μαρούλι,
πράσινο του γομφίου τούλι,
σαν αμπαλάζ.

Δώρο σε φέραν οι αγγέλοι
απ' την καρδιά του Παραδείσου
σου 'πα με δάκρυ "τώρα γδύσου,
μικρέ Βαγγέλη".

Της πλάκας

Έχει μια τέτοια πλάκα
δίκοπη
όταν σκαρώνουμε ονομασίες
όπως
«σωφρονιστικά ιδρύματα»
ή «κέντρα
υποδοχής μεταναστών»
και άλλα,
που σε κάνουν ν' αναρωτιέσαι
τελικά
τι 'χε στο νου του ο πρώτος
'κείνος,
που βάφτισε τη φάρα του
«άνθρωπο».

Ορισμός

Ένα ποίημα που θυμίζει ποίημα
έχει δα κάπως αποτύχει.

Σαν η μεταφορά σου φανερώνεται
ως τέτοια,

σα λες «να μια μεταφορά»,

τότε ακυρώνεται μεμιάς
κι η ίδια κι ο σκοπός της

- βάζει τελεία πρόωρα.

Δείχνει μια δυστοκία, όσο να 'ναι,

ή που ζορίστηκε πολύ ο ποιητής
ή διόλου.

Ένα ποίημα που δε μέστωσε, πρώτα,
- σ' ανοιχτή πληγή ή σε γιορτή -
είναι τεχνητό κι άσχημο.

«Τούτο δεν είναι ποίημα»,

πρέπει να λες, στο τέλος,

«είναι ολάκερο μία καινούργια λέξη».

Όμοια να σηκώνεσαι, κατόπι του,
από μια έγνοια απαλλαγμένος,

ως αφουγκράζεσαι,
πάνω από σώμα αγαπητό,

και λες πως ανασαίνει.

Διαθήκη

Σα θα πεθάνω αφήστε τους
σταυρούς και τα "εις μνήμη",
κυπάρισσο φυτέψτε μου
και πλάι της μια κρήνη,
να κατουράει το σκυλί,
να πίνει το αγρίμι.

[2014]

Περιττό μα...

Κάποτε πάτησα μια κουράδα, ένα σκατό,
κι από την κλάψα και το φόβο, δήθεν,
δεν εξεκόλλησα το βλέμμα ούτε λεπτό,
βαδίζοντας απ' το σκατό κι εκείθεν

για χρόνια με την όπισθεν - τυφλός,
στα κόπρανα που εκείτονταν εμπρός.

[2015]

Μαρξιστής αρουραίος

Αγάπησες από μικρός το Μαρξ
σα να 'ταν της σαρκός σου σαρξ,
μ' απ' του Καρόλου τη φυλλάδα
δε διάβασες ποτέ μι' αράδα.

Και πήρες κόκκινους να 'χεις συντρόφους,
σα να μην είχε γύρω σου άλλους ανθρώπους,

Και της θρησκείας το μαρκούτσι αφήνοντας
με το δεξί απ' τη μία,
για το Κεφάλαιο μιλούσες πίνοντας
με το ζερβό άλλα τρία.

Κακός δεν ήσουν, μα ήσουν μπελάς,
καθότι έμαθες για την αγάπη
να υψώνεις λάβαρο,
να υψώνεις σπάθη,
προτού να μάθεις πως ν' αγαπάς.

[2015]